Fyrir länge síðan var það kynningur sem heitir hulduþjónn skúr . Hún var lítil vætja sem hafði mjög mikilvægt verk að gera. Hún kom til allra barna meðan þau sómu, hver næti barn sem hafði mistað tann. blómkeramík mætti birtast, tók brotinni tann og látt til annars staðar. Gjafin má vera mynt, minnispjálka eða jafnvel skjali! Lestu áfram, þar sem við deilum stolingu ykkar af hvað tannvætjan er allt um!
Hér er mjög ræðilegt og söguþjónusta myndun Snjófríðar allt þetta byrjaði á Evrópu fyrir mörgum öldum. Þegar barnið tapaði einum af tönnunum, hófðu fólkið að trúa að hver tann hafi ákveðna Kraft (vísind). Viltu gera ráð fyrir, þeir trúðu, að að draga fram tönn úr því stað sem eignin hans hafði tapað honum myndi bera óhapp yfir þá sem vinnandi heimur. Því meðferð foreldrar gömul að grafa tönn í jörðina svo að engu myndi finna hann. En er tannfeðrin kom í líf, tilboðust hún fjölskyldum að leggja tönn undir pilla og hún myndi gefa þeim pening á við. Í þessu hátt, trúa þeir að barnið geti verið að verjast sig með vísindinu sitt og auðin til heimilanna sína. Hvað vorið og sérstakt að heyra að vísa í atkvæði yfir tönn!
Þá, hvað með verkefnið þarft tannvætjan að gera hverja vinnuna nóttina. Tannvætjan er mjög snjall! Hún fer um heimurinn, heimsóknar börnum til að sækja barnatönn og láta gjafir. Hún gerir sér allan álit að tryggja að þeim sem hún hefur í síu skírslu farið að hafa kveðju af móti í dagin sína. Í verkefnum sínu sem tannvætjan myndi hún vera svona hljóðlaus meðan hún vinnaði til að aldrei vekja einhvern upp. Hún skilur að með heimsóknarnar hennar eru börn oft mjög soðin. Eitt af leikatímum hennar sem henni líkar best er að bera með sér lítinn tannbørn til að reyna sjúga tannana sem hún finnur (það veitirðu, fyrir þegar þeir byrja nýjar ferðir eftir að hafa forrittar úr þessu lífsslagi).
Upphaf töðulappunar. Ég vil vera litill mús. Þessi er um, vel, um litla músa. Á öldum síðari var mús skoðuð sem átta af gæðingi og hún myndi verða viðgerð við allar sjúkdóma sem færust inn í hús. Því miður, þegar börnra tönnur fellu út, lagði hann hana undir púðinn sinn, og þann nóttina fór mús að taka tönnina og láta gullmyntu eftir. Eftir að fólki byrjaði að skrifa/námunda sögur um lappnar, var músin í hugbenda þeirra búin til sem einhverjar gerlar. Það er birtanlega hvað sögan um töðulappna kemur frá!
En allar þessar tann, er tannvætjan tekur, hvað gerist með þá? Aðrir trúna, að hún breytir þeim í fagurt fjölnýja stofu, sem er notað til mörgra skemmtilegra hluta. Eftir sumum fer hún með þessum tannum á leið til eyðislands í skýjum og sívar þá inní textil sem verður til nýju stjarna sem lýsa himnum okkar. Aðrir segja að þeir séu fullkomið stærð fyrir smám vætjur til að byggja herbergi sín, svo hún gefur þeim tannin. Mér finnast hugmyndin um öll skemmtileg dæmi tannvætjan gerir með brotinni tannum vel.
Að vera veröldarúr frumvarp og hændvirki þjónustuvera Að byggja veröldarúr hændvirkiðsnýingarmarknað
EN
