„Balloondýr“ (2018), eftir Paul McCarthy. Balloondýr er grínilegur pálmaur af gos, sem sýnir hund sem er að skíta. Það hljómar kannski sniðugt, en þetta skúlptúr er listaverk sem búið er af sterkum listamanni. Listamanninum var ætlað að láta okkur hlaupa og umbreyta því hvernig við hugsum um list.
Fyrsta sinnið sem þú sérð pálmaðan hundinn, gætirðu verið svolítið svolítið. Þetta er ekki bara venjuleg skúlptúr! Þetta listaverk fjallar um að brjóta reglur og gera eitthvað óvenjulegt.
Listamaðurinn á bak við pokahestinn vildi hreyja fólki og gera það að hugsa á nýjan hátt. Með því að búa til eitthvað svo furðulegt og gamanlegt krefst listamanninn okkur um að skoða og hugsa nánar um það hvað list getur verið.
Það er samt fyndið að sjá hundasveiflu úr pípílúpum. Þú getur ekki hjálpað þér, en hlæja þegar þú sérð hund sem gerir það sem hann á að gera, úr pípílúpum. Listaverkið er mjög gaman að skoða og allt um að gera fólk glatt og ánægð.
Hundasveiflan úr pípílúpum er einstök. Aðeins mjög hæfileikaríkt og búskaplega einstaklingur gæti búið til eitthvað svona áberandi og fyndið. Listmálarinn vann á móti því að gera eitthvað sem fólk myndi hlæja við.
List getur gert okkur að hugsa annaðhvort, rýrt sjálfstraust okkar og það sem við héldum okkur vita. Hundasveiflan úr pípílúpum er annað dæmi um það. Listmálarinn er að breyta listasviðinu og biðja okkur um að hugsa annað en áður með því að búa til eitthvað svo fyndið og óvænt.
Mundu að list getur verið leikin og smá skrímsl! Hundasveiflan úr pípílúpum er tákn á því að engin mörk séu fyrir það sem við getum búið til og við ættum alltaf að vera viðtökufull við eitthvað nýtt.
Að vera birgir lista- og handverks í heimsklassa. Að byggja upp vörumerki í handverkshönnun í heimsklassa.
EN
